Já...... alltaf auðvelt að dæma aðra ;)

Í gær (16. apríl) lenti ég ég smá vanræðalegri stöðu.

Ég hef svo oft heyrt talað um "terrible two" að börn á tveggj ára aldrinum geti verið svo óþekk að það sé engu lagi líkt. Hér áður var talað um að berja djöfulinn úr barninu og annað slíkt, því börn á þessum aldri voru alveg áberandi óþekk

Ég hef alltaf litið svo á að foreldrar séu bara ekki hæfir í að siða börnin sín til og gera þau hlýðin og að aðrir séu bara vanhæfir í foreldrahlutverk og hef tekið sjálfa mig aldeilis til fyrirmyndar í þeim málum .....hefur fundist ég vera svona þessi mamma sem er góður uppalandi og á eftir að eiga mjög gott, heilbrigt, hlýðið og gáfað barn

EN..... ég fekk aldeilis blauta tusku framan í mig í gær, við sonur minn vorum úti að leika okkur og tími var kominn til að fara inn og elda kjúklinga. Þá neitar sonur minn að koma heim

......hann neitaði alveg stöðugt og sagðist ekki ætla að koma. Þegar ég verð nokkuð ákveðin og hann sér að hann eigi ekkert val um þetta lengur, þá gengur hann að mér og slær í mig og hraðar sér svo undan aftur. Hleypur hlæjandi í burtu

.....ég fer á eftir honum og tíni einnig upp bílana sem við vorum að leika okkur með. Vitir menn !!! allir nágrannar mínir sáu mig bera barnið inn, öskrandi og grenjandi, berjandi bílana sína í hausinn á mér og öskra "nei mamma", "nei mamma".....  reif í hárið á mér, sló í andlitið á mér og kleip mig í framan .... og mér leið eins og aula svo öskraði hann eins og villidýr allaleiðina upp á fjórðu hæð, út ganginn að hurðinni okkar og sagði svo blíðlega "hæ pabbi" þegar hann kom heim og brosti

Mér fannst þetta mjög gott á mig.........

Athugasemdir

[Inga Lára Helgadóttir, 17.4.2007 kl. 11:25]

Geri það við tækifæri Gestur

[Inga Lára Helgadóttir, 17.4.2007 kl. 11:27]

Þrymur meinti ég er að tala við Gest á öðru bloggi hér