Frekar hissa hér....

ég er ekki samt hissa á því í fréttinni að hjúkrunarfræðingurinn hafi ekki fengið bætur, heldur vegna þeirra ástæðna sem hún vildi fá bæturnar. Sagðist hafa orðið þunglynd eftir að hafa verið kýld, mér fannst ég hreinlega lesa að hún hafi bara verið í svartnætti síðan
Líka ótrúlegt að manneskja sem er svo þunglynd að hún þarf margra ára sálfræðiviðtöl til að koma sér í betra ástand, mér finnst ótrúlegt að hún sé að vinna á stað sem þessum..... og ætlar að fá bætur fyrir að hafa fundið fyrir þunglyndi sínu aftur.

Allt er gert held ég til að fá peninga,

Kveðja,

Inga Lára  

Íslenska ríkið sýknað af bótakröfu hjúkrunarfræðings á Kleppi

Athugasemdir

[Sigga (IP-tala skráð) 16.11.2007 kl. 13:17]

Þar sem þú segist gjarna vilja sjónarmið annara kemur hérna annað sjónarmið :)
Nú geri ég ráð fyrir að það hafi aldrei verið ráðist svona á flest okkur á vinnustaðnum okkar þannig að við getum ekki vitað hvernig þessari konu líður og hvernig þetta breytti henni.
Og þú hlýtur að vera búin að læra í náminu þínu hvernig fólk bregðst mismunandi við áföllum og nær að vinna úr þeim miðað við hvaða resources það hefur.
Það getur því vel verið að þessi kona hafi orðið fyrir miklu áfalli eins og hún segir og þess vegna þurft þessa hjálp. Hitt er svo annað mál hvort að hún hafi verið veik fyrir (með vægt þunglyndi) og hafi versnað svona svakalega við þetta. Við fáum ekki að vita það þar sem það fylgir ekki fréttinni og engin leið að kanna svoleiðis eftir á með fullri vissu.
Það er líka annað mál hvort að hún hafi þurft svona "langa meðferð"...öll erum við jú mismunandi. "Árum saman" getur verið allt frá 3 árum til 10 árum. Ég veit ekki.
Veit t.d um tilfelli þar sem 2 börn voru misnotuð gróflega...annað var í meðferð í yfir 5 ár á meðan hitt var "bara" í um 3 ár. Fólk er misjafnlega í stakk búið andlega að takast á við áföll í lífinu og oft vekja "ný" áföll upp gömul sem ef til vill tengjast á einhvern hátt og það er bara flóknara en svo að setja einhvern tímastimpill á hversu langan tíma fólk þarf til að vinna úr einhverju áfalli.

"Líka ótrúlegt að manneskja sem er svo þunglynd að hún þarf margra ára sálfræðiviðtöl til að koma sér í betra ástand, mér finnst ótrúlegt að hún sé að vinna á stað sem þessum..... og ætlar að fá bætur fyrir að hafa fundið fyrir þunglyndi sínu aftur."

Ég sé hvergi í fréttinni að hún hafi fundið fyrir þunglyndinu sínu aftur núna eftir öll þessi ár og þess vegna sé að krefjast bóta núna...kannski er ég hef ég ekki lesið nógu vel? Ég tók þess frétt svoleiðis að mál eru lengi að komast að í dómskerfinu og sérstaklega svona mál og þess vegna sé það loksins að koma niðurstöður núna. 
p.s ég skil það líka sem svo í fréttinni að hún vinni ekki lengur þarna þar sem það er sagt "sem STARFAÐI á dagdeild fyrir geðfatlaða á Kleppi". En kannski er það eitthvað sem ég hef ekki tekið eftir??

En ekki það að ég sé að verja þessa konu...þekkji hana ekki neitt en langaði að koma með minn sjónspunkt á hvernig ég sá hlutina. Annars er erfitt að dæma eitthvað svona atvik út frá lítilli frétt á mbl.is

Gangi þér vel í náminu :)

[Inga Lára Helgadóttir, 16.11.2007 kl. 14:20]

Takk fyrir þetta Sigga

Má vera líka að vanti helling inn í fréttina sem gerir það að verkum að þeir sem lesa hana fari að dæma á röngum forsendum....

En ég skildi fréttina þannig að hún væri veik fyrir og því hefði hún orðið fyrir þessu mikla áfalli í kjölfarið af árás sjúklingsins. Ég var að hugsa það á þann hátt eins og að nemi færi að læra hárgreiðslu en væri með ofnæmi fyrir öllum þeim efnum sem þar væru, þá væri ekki séns að sú manneskja ætti að starfa sem hárgreiðslukona.

En með þessum pistli mínum var ég aðallega að benda á að við þurfum svolítið að bera ábyrgð á okkur sjálf, ef við erum veik fyrir á einhvern hátt, að vera meðvituð um það og haga okkur í starfi og lífinu eftir því hvar við erum stödd.

Ég vil líka taka það fram að ég var ekki að gera lítið úr þunglyndinu, eða að hún hafi sótt tíma hjá sálfræðingi, því ég held að felst allir hafi nú farið einhverntíma til sálans út af einu eða öðru

Bestu kveðjur alltaf,

Inga Lára